Spotkanie z rodzicami SK DnS

PREZENTACJA SKAUTÓW KRÓLA

Spośród wielu różnych wspólnot poświęconych pracy z młodzieżą warto dostrzec katolickie stowarzyszenie wiernych „Skauci Króla”. Działa ono pod opieką Metropolity Wrocławskiego i otoczone jest troską ustanowionego Asystenta Kościelnego. Jest to organizacja skautowa. Jej główne zadanie stanowi działalność wychowawcza wśród dzieci i młodzieży, prowadzona w duchu wartości chrześcijańskich. Pozostałymi celami są m.in. dbanie o poznawanie i praktykowanie wiary poprzez poznawanie Biblii i tradycji chrześcijańskiej oraz pomoc rodzicom i rodzinom w wychowaniu młodzieży zgodnie z wartościami chrześcijańskimi. Zadania te realizowane są poprzez dążenie do wypełniania przyświecających Skautom Króla ideałów wychowawczych. Są nimi: Złota Zasada Ewangeliczna, Przyrzeczenie i Prawo Skautów Króla. Podstawową metodą funkcjonowania SK jest metoda skautowa wraz z jej systemem stopni i sprawności. Sposób działania polega m.in. na organizowaniu i wykonywaniu zaplanowanej pracy formacyjnej służącej rozwojowi młodych ludzi w czterech aspektach:

• duchowym,
• fizycznym,
• intelektualnym
• i społecznym.

Skauci Króla opierają swoje funkcjonowanie na paradygmacie mówiącym, iż w ewangelizacji dzieci i młodzieży powinna brać udział cała wspólnota Kościoła. Tak właśnie dzieje się w tej grupie. Oparta jest ona o rodziców zaangażowanych i zatroskanych w wychowanie młodego pokolenia. To oni tworzą struktury pozwalające młodzieży odnaleźć rówieśników o podobnym systemie wartości. Jednocześnie ważną rolę we wspólnocie odgrywają sami młodzi, którzy dorastając biorą na siebie kolejne obszary odpowiedzialności za poszczególne płaszczyzny tworzące organizację. Przy tym wszystkim dany szczep nie jest zamknięty na osoby niewierzące, czy niezewangelizowane. Wręcz przeciwnie z założenia, jest otwarty na kolegów i koleżanki, którzy zachęceni przez świadectwo młodych skautów i skautek chcą doświadczyć piękna wspólnoty i życia chrześcijańskiego.

Siła ewangelizacyjna Skautów Króla polega na trosce o całego człowieka. Kierują się oni przeświadczeniem, że jest nie możliwe, aby prawdziwie chrześcijański rozwój mógł się dokonać przy zaniedbaniu innych od duchowej dziedzin ludzkiej osobowości. W ten sposób wskazują, że w docieraniu z Dobrą Nowiną do młodzieży potrzeba systemów ewangelizacji integralnej. Takiej, która będzie obejmowała całego człowieka i jego otoczenie. Ewangelizacja powinna zostać też podjęta nie tylko przez wybrane osoby z otoczenia młodego człowieka. Powinni być w nią zaangażowani wszyscy, z którymi on się spotyka. Nawołują do tego święci, papieże i całe nauczanie kościoła. Program formacyjny Skautów Króla jest swoistą próbą stworzenia integralnego środowiska ewangelizacyjnego.

RODZICE

Rodzice, którzy stanowią kadrę instruktorską są zobowiązani do prowadzenia własnej formacji w konkretnej wspólnocie lub parafii. Warunek ten ma gwarantować właściwe, katolickie, zgodne z nauczaniem kościoła wychowanie młodego pokolenia. Zresztą historia powstania Skautów Króla dowodzi, że brak katolickiej formacji instruktorów stanowi niebezpieczeństwo niewłaściwego wychowania skautów. Zewangelizowani, wierzący i żyjący w chrześcijańskiej wspólnocie rodzice naturalnie stanowią odpowiednią przestrzeń dla wprowadzania w życie ewangelicznymi wartościami innych, młodych ludzi. Przestrzeń ta odpowiednio uporządkowana od strony religijnej jest umacniana od strony ludzkiej poprzez zwyczajne przyjacielskie i koleżeńskie relacje z równieśnikami. Troska o podtrzymywanie tych relacji i wykorzystywanie ich do celów ewangelizacyjnych przyświeca koncepcji założycielskiej Skautów Króla.

ZBIÓRKA

Każda zbiórka skautowa rozpoczyna się od wspólnej modlitwy w kręgu. Jej intencje zawsze obejmują Polskę, Skautów Króla i inne organizacje harcerskie. Następnie śpiewa się hymn skautowy i słucha poselstwa. Poselstwo to krótka nauka moralna oparta na konkretnym wersecie biblijnym. Zazwyczaj zawiera ona w sobie pewnego rodzaju inscenizację lub zobrazowanie za pomocą rekwizytu myśli, którą chce się przekazać. Kończy się ono modlitwą o umiejętność zastosowania usłyszanej mądrości w praktyce. Po tym punkcie następuje zabawa integracyjna. Jest to równocześnie czas na przejście do realizacji tematu zbiórki.

PROGRAM FORMACYJNY

Program formacyjny Skatów Króla ciągle się tworzy. Jest to bowiem organizacja młoda i rozwijająca się. Nie oznacza to, że w sposobie przeprowadzania zbiórek istnieje dowolność, a ich plan jest chaotyczny. Metoda skautowa zakłada i narzuca bardzo wiele wymagań, które same z siebie stanowią mocny rdzeń utrzymujący dyscyplinę w trakcie formacji. Każdy skaut musi się rozwijać. Rozwój dokumentowany jest za pomocą sprawności, których zdobycie oznaczane jest naszywką na mundurze. Naszywki, sprawności są to ściśle określone zadania, które należy wykonać i poddać ocenie instruktora. Na przykład sprawność „świadek” z aspektu „duchowego”, z działu „służba w Kościele” dla skauta będącego w zastępie wędrowników (14-18 lat) zakłada, że:

• poznał i zastosował w praktyce min. trzy metody ewangelizacyjne,
• powiedział innym swoje świadectwo spotkania z Jezusem Chrystusem (np. podczas ewangelizacji prowadzonej przez wspólnotę macierzystą),
• powiedział komuś, Kim jest dla niego Jezus Chrystus,
• modli się za za wszystkich ewangelizatorów i misjonarzy w Kościele, a szczególnie za osoby uczestniczące w ewangelizacji prowadzonej przez wspólnotę macierzystą, parafię, szczep oraz za osoby ewangelizowane.

Aby przejść na kolejny stopień skautowy wędrownik musi zdobyć minimum osiem sprawności przypisanych do jego poziomu, po dwie z każdego aspektu. Cztery indywidualnie proponuje skaut, a przyboczny musi je zatwierdzić; cztery pozostałe zaś wybiera z przybocznym. Warto przypomnieć, że w programie formacyjnym SK aspekty są cztery: duchowy, intelektualny, fizyczny i społeczny. Przyboczny to instruktor, który odpowiada za jeden z zastępów. Zastępy tworzą szczep (np. szczep SK przy wspólnocie Domowego Kościoła). Szczep tworzy okręg (np. okręg podlaski).

Skaut, który zdobył wszystkie potrzebna sprawności wędrownika i ukończył 17 rok życia przechodzi do kolejnego etapu. Jest nim stopień obieżyświata. Umożliwia on aktywne zaangażowanie się uczestnika w formację młodszych skautów. Daje możliwość dzielenia się i przekazywania własnej wiary kolejnym pokoleniom. Biorąc pod uwagę duchowy aspekt sprawności potrzebnych do ukończenia próby na ten stopień możemy zauważyć, że skaut obieżyświat musi świadomie przyjmować na siebie służbę prowadzenia innych w bliższym poznaniu Jezusa oraz we wzroście w wierze, posługiwać w akcjach ewangelizacyjnych, aktywnie uczestniczyć w życiu liturgicznym Kościoła Katolickiego.

Dokładnie zaplanowana przez przybocznego i zatwierdzona przez komendanta szczepu droga formacyjna zastępu wyznacza kierunek rozwoju jego członków. Na indywidualizowanie wymagań pozwala fakt, że zastęp jest małą grupą. Powinien bowiem liczyć od ośmiu do dwunastu członków. Ułatwia to pracę i budowanie bliskich relacji, najbardziej skutecznych w procesie ewangelizacji. Stałe doskonalenie skautowe instruktorów, prowadzone pod nadzorem komendanta okręgu i Komendy Głównej SK, zapewnia właściwe priorytetyzowanie potrzeb skautów. Ma też prowadzić do coraz głębszego zrozumienia, że zaangażowanie instruktorskie jest służbą czynioną bliźnim w myśl ewangelicznej zasady „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Instruktorzy będący wychowawcami wiary i człowieczeństwa swoich podopiecznych w ramach swojej formacji są też uświadamiani, że ich posługa jest też przekazem Jezusowego orędzia.

ZAKOŃCZENIE

Tak ustrukturyzowana wspólnota Skautów Króla stanowi skuteczną metodę ewangelizacyjną. Jej siła polega na kilku czynnikach. Po pierwsze SK są zaaprobowani przez Kościół i działają pod jego opieką. Po drugie stowarzyszenie SK tworzą rodzice, którzy zauważając i rozumiejąc problemy powodowane przez postępujący sekularyzm chcą, w ramach swojej chrzcielnej, moralnej i rodzicielskiej odpowiedzialności, podjąć skuteczną ewangelizację własnych, ale nie tylko własnych dzieci. Sposób realizacji metody skautowej proponowany przez tę konkretną organizację wyróżnia ją spośród pozostałych.

• Jest ona bowiem organizacją katolicką.
• Tworzona jest przez rodziców dla dzieci i młodzieży.
• Angażuje małżeństwa i całe rodziny.
• Pozwala na budowanie więzi międzypokoleniowych, a jednocześnie stanowi dla młodych środowisko kontaktu z rówieśnikami.
• Warunek przynależności instruktorów do jakiejś wspólnoty katolickiej i aktywne w niej uczestnictwo sprawiają, że są oni ewangelizatorami, którzy sami poddają się formowaniu przez słowo Boże i nauczanie Kościoła.

Zebranie tych wszystkich czynników sprawia, że Skauci Króla mogą być cennym elementem w panoramie charyzmatów jakie dla nieustannie nowej ewangelizacji wzbudza w naszych czasach Duch Święty. Zgodnie z wymaganiami, jakie podaje papież Franciszek dla oceny autentyczności danego charyzmatu, Skauci Króla są włączeni w ciało Kościoła, skierowani ku centrum, którym jest Chrystus (por. EG 130). Obcując blisko ze stworzonym przez Boga światem uczą się odkrywać otaczające ich Boże dary i przekazywać je innym. Przyroda, obok mądrości ewangelicznej pomaga im krok po kroku odkrywać wpisane w nich przez Stwórcę, piękno człowieczeństwa. Złota Zasada: „wszystko co byście chcieli, żeby ludzie wam czynili i wy im czyńcie” (Mt 7,12), stanowiąca motyw przewodni formacji SK sprawia, chętnie dzielą się tym pięknem z innymi, co daje im radość ewangelizacji.

dh o. Paweł Orzeł CSsR